- ZERO WASTE -

Nowa moda na niezanieczyszczanie świata, czy też wpajanie nowych pożytecznych nawyków.
Dzisiaj o tym jak to faktycznie z tymi zanieczyszczeniami jest. Wszędzie słyszymy: we własne siatki pakuj, pudełko noś na resztki jak idziesz do restauracji, koniecznie słomka i sztućce też, a nuż się gdzieś plastik trafi. O kosmetykach już nie wspominając. Najlepiej cały dom wyrzuć i kup wszystko od nowa. Koniecznie metalowe i szklane! No i jak to tam z tymi rybami? Będzie ich mniej niż plastiku w 2050 czy to tylko tak powiedziane? Czy jedna osoba faktycznie może zmienić świat i ocalić środowisko? Dużo pytań, więc nic tylko usiąść wygodnie, wziąć napój ze słomką, tą metalową oczywiście i oddać się lekturze!

Warto zacząć od tego, że ja podpisuje się całą sobą pod ideą produkowania mniejszej ilości śmieci. Sama kompostuje, staram się nie kupować plastikowych opakowań, czy żywności w niej, używam butelki na wodę wielorazowej. No i na kawę też. Mogłabym tak wymieniać, ale dziś troszkę z innej strony. Bo jak już wspomniałam wszędzie wspominają, że tak trzeba, ale nigdzie nie tłumaczą dlaczego tak.

- Dlaczego plastik jest zły? -
No właśnie, dlaczego? Bo przecież wrzucamy go do recyklingu jak papier czy szkło, no to powinno być przecież wszystko cacy! Czy nie jest?!
Jak podają dane z raportu 'PlasticsEurope', Chiny są na pierwszym miejscu zapotrzebowania na plastik. Europa, zaraz u jego boku bo tylko o parę % mniej, plasuje się na miejscu drugim. Polska natomiast jest na 6 miejscu jeśli chodzi o Europę. Czyli zapotrzebowanie na plastik jest duże. Rocznie w samej Europie produkowane jest prawie 50 tyś ton tworzyw sztucznych z czego aż 40% to opakowania. W Polsce roczne zużycie tworzyw sztucznych wynosi ok. 36 kg na 1 mieszkańca.


- Chiny -
W styczniu tego roku Chiny wprowadziły zakaz, który był ciosem w policzek a jednakowo szansą na obudzenie się. Zakaz ten bowiem mówi o nie przyjmowaniu plastiku oraz innych odpadów (24 rodzajów) od innych narodów. Dla wielu państw jest to wielki problem i czas na zastanowienie się jak z tym problemem sobie poradzić. Warto wiedzieć, że Stany Zjednoczone wywoziły aż połowę odpadów do Chin. Chiny przyjmowały około 45% śmieci z całego świata, co dawało nam 7 milionów ton rocznie plus 61 milionów ton, które sami produkowali. Czyli sytuacja naprawdę jest dramatyczna, bo gdzie teraz śmieci składować?! W sumie to dobrze, bo to głównie nie o składowanie chodzi, ale o ilość niepotrzebnego plastiku jaką zużywamy. Bo czy naprawdę 1 cebula zasługuje na osobne pakowanie? Albo 2 ziemniaki, czy jabłka... Czy naprawdę nie mogą leżeć 'luzem'?! Szacuje się, że tylko 1 z 200 plastikowych siatek trafia do recyklingu. Rocznie zużywamy od 500 bilionów do tryliona jednorazówek. Średnio w Amerykańskiej rodzinie zużywa się ich natomiast 1,500 rocznie. Czy jedna osoba (domostwo) ma zatem wpływ? OGROMNY! Nawet jeśli zaprzestaniemy na tak drobnym aspekcie jak siatki, już osiągniemy wiele!


- Oceany -
No to teraz o tym jak to jest z tymi oceanami i rybami w nim. A no tak to jest, że podwodna zwierzyna nie ma żadnego spokoju. Do oceanów co minutę trafia ciężarówka pełna śmieci! W oceanach są masywne skupiska plastiku. Największych jest pięć, a jedno z nich jest pomiędzy Kalifornią a Hawajami i jest ono wielkości stanu Teksas (czyli 2 Polski i jeszcze trochę!). Mogą być one nawet do 11 km głębokie. Zwierzęta często umierają z głodu, ponieważ plastik zatyka ich żołądek i nie odczuwają one zapotrzebowania na prawdziwe jedzenie. O toksycznym aspekcie już nie wspominając. Do tego jest też mikro plastik, które zwierzęta jedzą, a potem trafiają na nasze talerze, co powoduje, że niestrawiony plastik ląduje w naszych układach pokarmowych. Zatem jak tyle plastiku dostaje się do wody?! Na początek polecam zobaczyć ten krótki filmik. To jedna z przyczyn. Do tego należy pamiętać, że ocean jest zawsze 'na dole'. Nawet proste zanieczyszczenia jak upuszczenie butelki, słomki czy innego śmiecia się do tego przyczynia. Wystarczy, że taki odpadek trafi do studzienki kanalizacyjnej, rzeki czy innego odpływu i już kolejny śmieć trafia do oceanu. Mikrogranulki (czyli te małe kuleczki dodawane do past do zębów, peelingów czy żeli pod prysznic) to kolejny problem. Niby małe a stanowią aż do 1,5% odpadów plastikowych. No i są one bardzo niebezpieczne dla nas samych (bo to te, co ląduje na naszych talerzach), gdyż spożywamy coś, co wcześniej używaliśmy do usuwania martwego naskórka z naszego ciała, w dodatku zjedzonego i niestrawionego przez zwierzę wodne. Jak mówi portal biotechnologia.pl:
'Ciężko ocenić, ile ton plastikowych granulek jest spłukiwanych do mórz i oceanów każdego roku. W badaniach dotyczących Wielkiej Brytanii ta liczba została oszacowana na 16-86 ton! 

Zwierzęta morskie mylą kolorowe granulki z planktonem, uznają je za pokarm i zjadają ich ogromne ilości. Znaleziono je m.in. w zooplanktonie, małżach, ostrygach, rybach, żółwiach, fokach i wielorybach, a także kilku gatunkach ptaków.'

- Plastik a wpływ na zdrowie -

1 PET - 'W wielu badaniach podkreśla się fakt, że nie powinno się pić wody z takiej butelki, ponieważ znajdują się w niej tzw. ksenoestrogeny, które wykazują zdolność interakcji z układem hormonalnym i modulowania jego czynności w sposób charakterystyczny dla estrogenów (rodzaj hormonów). Opakowania wykonane z plastiku PET nie mogą być ponownie wykorzystywane - nawet po dokładnym ich umyciu, gdyż wciąż mogą wydzielać toksyny'

• 3 PVC, 'czyli polichlorek winylu - wykorzystuje się go do produkcji, między innymi, folii do żywności. Wydziela on toksyczne substancje (w procesie spalania PVC wytwarzają się groźne dla zdrowia związki chemiczne zwane dioksynami). Zdecydowanie lepiej go unikać.'

6 PS 'to oznaczenie polistyrenu (inaczej nazywany jest on „spienionym” styropianem). Wydziela niebezpieczne toksyny i nie powinien być używany do pakowania żywności. Możemy go znaleźć w jednorazowych przykrywkach, np. do kubków na kawę'

7 Inne - 'to najbardziej niebezpieczna grupa. Zalicza się do niej, między innymi, produkty zawierające bisfenol A (BPA), używany do produkcji pojemników do przechowywania żywności, wewnętrznych części puszek na żywność i napoje, butelek dla dzieci, plastikowych części smoczków, papieru termicznego do drukarek, na przykład, paragonów sklepowych. (...) Takich produktów, pod żadnym pozorem, nie należy używać powtórnie, ani nie poddawać obróbce termicznej!'

- Ciekawostki -

- w latach 2009-2010 Polska wprowadziła płatność za torbę od 5 do 20 groszy za sztukę. Spowodowało to ograniczenie ich stosowania o ok. 36 proc., z ok. 470 do 300 toreb na mieszkańca w roku!- McDonald's wycofuje plastikowe słomki w 970 restauracjach w Australii zaczynając już w sierpniu, testy trwają już w Belgii. Potem ma być jeszcze Anglia, Irlandia, Francja, Szwecja oraz Norwegia.
- Bhutan - był pierwszym krajem na świecie, który wprowadził zakaz używania plastikowych jednorazówek. Zrobili to już w 1999.
- IKEA wycofuje ze swoich restauracji i sklepów plastikowe produkty jednorazowego użytku.
- Z 35 zużytych butelek PET można wyprodukować jedną bluzę z polaru. Z 450 plastikowych pudełek po proszku do prania – trzyosobową parkową ławkę. 
- Energia odzyskana z przetworzenia jednej torby plastikowej pozwala np. przez 10 minut oświetlać pokój 60-watową żarówką.


- Podsumowanie -

Nie zachęcam do pozbycia się wszystkiego co zrobione jest z tworzyw sztucznych ale do porządnego wykorzystania ów produktów, które już posiadamy. Jeśli zużyją się one w sposób naturalny, poprzez swój żywot wtedy możemy umieścić je w odpowiednim kontenerze. Jeśli korzystacie z plastikowych pojemników, butelek na wodę, szczoteczek czy innych, wykorzystajcie je, a gdy te się zużyją zastanów się w jaki sposób możesz zmienić coś czy coś ograniczyć. Wydaje mi się, że ma to większy sens, niż zmiana wszystkiego na hip hura. Może następnym razem zastanów się, czy faktycznie Twoje dziecko potrzebuje tego zestawu 20 plastikowych aut, które zepsują się po miesiącu o ile ono nie przestanie się nim bawić po paru dniach. Czy faktycznie jest problemem wsadzenie metalowego kubka, gdy wiesz, że codziennie kupujesz kawę na mieście? Może zamiast kupić ogórek czy sałatę pakowaną w folię lepiej udać się na lokalny targ i kupić świeże, bez opakowania, a w dodatku zapakować to w swoją eko torbę? Można? MOŻNA!!

- PODSUMOWANIE -

Nadszedł czas na podsumowanie programu Au-Pair, moich doświadczeń z nim i o tym czy warto, czy nie!

Mój program zaczął się w 5-go stycznia 2015 roku, kiedy to też przyleciałam do Nowego Jorku. Po kilkudniowym szkoleniu przedostałam się na drugą stronę rzeki Hudson, by zamieszkać w mieście Franka Sinatry (który New Jersey nie znosił, ale pośmiertnie jego imię wykorzystywane jest w całym Hoboken). Tam zaczęła się moja roczna przygoda z rodziną z dwójką chłopców (2 i 4) i ich rodzicami. Po roku z nimi, przeprowadziłam się 3 domy dalej, by zamieszkać z inną rodziną (dziewczynki 7 i 10) na kolejne 9 miesięcy. To tak w skrócie. Postaram się podzielić wyjazd na parę aspektów, które pierwsze przyjdą mi do głowy. Tak więc:



- kieszonkowe -
$197,5 wydaje się dużo, bo przy dobrym kursie to nawet jakieś 750 zł tygodniowo, do tego nie musimy wydawać na jedzenie czy mieszkanie, więc wydawać by się mogło, że wrócimy bogate. Tym co się udało, gratuluje! Pamiętać bowiem musimy o tym, że to ~200 dolarów to jak nasze 200 zł. A kosmetyki, wyjścia, podróże, ubrania czy przejazdy darmowe nie są. Często jeszcze musimy dopłacić do kursów i nagle okazuje się, że kokosy to to nie są. No i na travel month też trzeba mieć. Tak, tak, zależy to też w okolicy w której mieszkacie. W mojej było ciężko. Przykładowo bus do NYC $6,40 w dwie strony, piwo $7 (happy hour taniej, wiadomo), kawa $3-6, wyjście na jedzenie około $20 (cena bez alkoholu), bilet do kina jakieś $12, opakowanie tamponów $10. Plus masa innych 'ukrytych' wydatków. Tak tylko dodam, że jeśli pracujemy 45h (czyli tyle ile w umowie) to wychodzi nam $4,38. Zazwyczaj nianie tutaj dostają jakieś $12-25, zależy od zakresu obowiązków i lokalizacji.

- szkoła -
No i tutaj też zderzyłam się z rzeczywistością. Moje wyobrażenia były wysokie, no bo broszurka mówi, że mogę studiować na jednym z uniwersytetów amerykańskich, poznać smak szkoły tutaj itd. Komuś się to udało?! Szkoły tutaj są bardzo drogie, więc tak naprawdę jesteśmy w stanie wyrobić tylko kursy i to w dodatku takie, żeby zgadzało się z godzinami pracy, bo jak się nie ma ugodowej rodziny to ciężko. Zależy jeszcze od miejsca, w którym mieszkamy.
W pierwszej rodzinie nie miałam szans na żaden kurs inny niż weekendowy na LIU (Long Island University). Zajęcia wieczorem odpadały ze względu na dojazd, rano pracowałam, więc też odpadało. Kurs był typowo pod au-pair, była różna tematyka do wyboru, 1 weekend dawał 3 kredyty i trzeba było niestety trochę dopłacić. Powiedziałabym, że było to bardziej 'odhaczone' niż coś dla pożytku i przyszłego CV. W drugiej rodzince mogłam zrobić coś bardziej pożytecznego i poszłam na kurs angielskiego na Columbia University. Chociaż obiecanego życia studenckiego tam nie zaznałam, kurs przynajmniej mi się podobał i na coś przydał.

- rodzina -
Matko kochana! Tutaj można trafić tak różnie jak na loterii. I to nie tylko chodzi o ludzi ale ich nawyki, rodzinę, sąsiadów, znajomych. To, że rodzina okazuje się nie najlepszym wyborem słyszymy często. Czasem rodziny nie są dokładnie sprawdzane przez agencję, co jest okropne. Domy są brudne, ludzie niechlujni a dzieci okazują się diabłami. W mojej rodzinie (nawet dwóch!!) miałam remonty. W pierwszej generalny remont całego pierwszego piętra (salon, kuchnia, wejście do domu i zejście na dół-bawialnia dzieci, łazienka) było ograniczone. Wieczny hałas, milion ludzi w domu, brud, folie, brak kuchni (!) lub kuchnia w piwnicy, wejście przez piwnice i jeszcze raz brud i hałas. I tak przez ponad pół roku. Oczywiście przed wyjazdem nic mi nie było wiadomo. W drugiej było to tylko jakiś miesiąc przed zakończeniem programu i tylko kuchnia, więc mniejszy problem (ale jednak).
Często problemy rodzinne, kłótnie stają się waszymi problemami, bo musicie tego słuchać. Niektórzy wykorzystują program w tym czas pracy jak tylko mogą, do ostatniej godziny, ba! nawet minuty. Tutaj można chyba osobny posta napisać, bo sporo przy tym punkcie można zmieścić.

- ubezpieczenie -
O zgrozo. Możecie wydać dodatkowe pieniądze na ubezpieczenie ale jak coś się stanie, to i tak trzeba się wykłócać albo płacić. Służba medyczna jest tu cholernie droga i szczerze mówiąc chyba wolę czekać w kolejkach NFZowskich. Ja problemu jako takiego nie miałam ale to chyba tylko przez znajomości. Jedyne co, miałam usuwaną cystę z powieki lewego oka i za samą wizytę przed zabiegiem, trwającą 5 minut, i przepisanie antybiotyku zapłaciłam $200 dolarów. Bez kosztów za sam antybiotyk oczywiście. Dlatego też mówią, żeby zrobić wszystko co można przed wyjazdem, Szczególnie zęby i kanałowe leczenie! Bo taniej jest kupić bilet lotniczy do Polski, zapłacić za wizytę u dentysty i wrócić tutaj, więc sobie wyobraźcie. Gorzej jak jesteście na drugim roku!

- kultura - 
poznanie kultury, zwyczajów amerykańskich jest na liście zalet wyjazdu. Po części uzależnione są od rodziny, grafiku pracy ich wyznania czy pochodzenia. Moja wszystkich świąt amerykańskich ze mną spędzać nie chciała, czy też oboje nie mieliśmy na to ochoty, tak więc święto dziękczynienia, dzień niepodległości, Halloween, święto pracy spędziłam ze znajomymi. I oni kulturę pokazali mi znakomicie. Jedno o Amerykanach jest prawdą. Święta obchodzą hucznie i to wszystkie. Od walentynek po te Bożego Narodzenia i aż czeka się od początku jednego aż przyjdzie kolejne, robiąc krótką przerwę na świętowanie tego pierwszego. I tak cały rok! Punkt spełniony w 100%, bo nawet jak ominie nas jedno święto to klimat jest wszędzie dookoła. W najgorszym wypadku pozostanie nam pakowanie 50 prezentów pod choinkę w ramach godzin pracy.

- znajomi - 
I to, ku zaskoczeniu, nie mowa o tych amerykańskich
ale o tych w Polsce. Pewnie. Zależy to od wielu czynników, w tym od nas samych, ale pewna grupa po pewnym czasie się wykrusza. I to w dodatku jest to relatywne z czasem, bo czym dłużej zostajemy w US, tym pewnie więcej ludzi się wykruszy. Czym bardziej jesteśmy związani z domem, znajomymi, rodziną, chłopakiem czy zwierzęciem, tym mocniej będziemy tęsknić. Pierwsze święta z dala od domu, zdjęcia na portalach społecznościowych z imprez na których Ciebie nie ma itd.  Do tego pojawiają się Ci znajomi, z którymi nigdy nie było się aż tak blisko, by napisali, a tu nagle pojawia się ikonka z ich twarzą. A bo trzeba coś przesłać, no bo przecież potrzebują, a przesyłka na stronie droga, albo wysyłki do Polski nie ma, a bo elektronika tania to pewnie mogę załatwić po taniości, nawet o nocleg pytania dostałam. I jasne, jeśli jesteśmy znajomymi nie mam problemu, zrobię to chętnie. Gorzej jednak jak poznaliśmy się 5 lat temu a to jest jedyna wiadomość w folderze od Ciebie. A zdarza się.

- język -
Tu chyba trzeba pamiętać, że podszkolenie języka zależy tylko od nas. Był to jeden z głównych punktów mojego wyjazdu. Mówi się, że języka najszybciej nauczymy się w kraju, który tym językiem się posługuje. I tak i nie. Bo jeśli będziemy spotykać się z polkami, wyjedziemy do polskiej rodziny, będziemy dalej oglądać wszystko po polsku a nasze jedyne kontakty po angielsku będą w szkole, sklepie, na poczcie czy z przypadkową osobą, to wtedy, oprócz śmiałości w mówieniu raczej dużo się nie nauczymy. No tak, śmiałość ważna jest, ale coś poza tym też trzeba mieć. Czym więcej mamy znajomych, rozmawiamy, piszemy czy czytamy, tym więcej będziemy potrafić. Sam wyjazd i spędzenie roku w stanach aż takim fantastycznym doznaniem językowym nie będzie.

- podróże -
To mój ulubiony punkt, powód dla którego wyjechałam. Udało mi się zwiedzić wiele. Podczas roku i 9 miesięcy spędziłam miesiąc w Portugalii, miesiąc w Kanadzie, tydzień na Haiti i tydzień na Dominikanie. Zwiedzone Stany: Alaska, California, Connecticut, Delaware, Florida, Louisiana, Marine, Maryland, Massachusetts, Nevada, New Hampshire, New Jersey, New York, Pennsylvania, Rhode Island, Texas, Virginia i DC. Najlepiej wydane pieniądze, spędzony czas, energia na planowanie i oszczędzanie, najlepsze chwile, wspomnienia.

I jak dla mnie ten punkt jest najlepszym podsumowaniem programu, bo i owszem, różnie może być z rodzinami, może nie uda nam się zaoszczędzić czy podszkolić język tak, jakbyśmy chcieli. Rozczarowań może być wiele ale wspomnienia z podróży zostaną. Miło jest zobaczyć w TV Niagarę, Statuę Wolności, Time Square, Golden Gate Bridge czy inną atrakcję i powiedzieć sobie, 'o! tam byłem' 


MOJE PODSUMOWANIE: WARTO!!

- REAKTYWACJA -

Ależ dlaczego to i po co?
W sumie sama nie do końca potrafię odpowiedzieć na to pytanie.
Po długiej dwuletniej przerwie nagle postanowiłam powrócić. By dodawać znowu niesystematyczne wypociny i wmawiać sobie, że teraz to będzie inaczej, teraz to ja będę te posty wstawiać 2 razy w tygodniu. Czy ktoś w ogóle blogi jeszcze czyta?!
Szczerze mówiąc pomysł na ponowne pisanie narodził się dzisiaj, gdy oglądałam jakiś tam filmik na YouTube i nim się obejrzałam byłam kompletnie pochłonięta oglądaniem coraz to głupszych rzeczy. A umówmy się, słowo czytane zawsze lepsze niż te wypowiadane. Tak więc do głowy wpadł pomysł... co jak zacznę znowu pisać bloga i tym samym sposobem ponownie wskoczę w środowisko blogowe, będę więcej czytać a tym samym będę miała możliwość połączyć się mniej lub bardziej z ludźmi, którzy myślą podobnie. Lub myślą inaczej i będą chcieli przekonać mnie, że ich myślenie jest lepsze. A w zasadzie ani lepsze ani gorsze nie jest. Jest tylko inne!
Już odskoczyłam od tematu. I to dość daleko... Teraz do rzeczy. O czym będzie blog teraz, gdy już Au-Pair nie jestem? O wszystkim, czyli co zmieniło się w moim życiu, co teraz robię, podróże, weganizm, wspomnienia au-poor i wiele, wiele innych, Tzn. taki jest plan, Czy mi to wyjdzie? Nie wiem. Może znowu po miesiącu pisania będzie miesięczna przerwa a po niej 1 wpis, ten ostatni.
OBY NIE!